اگر خوشبختي را با احساسات خوشايند زودگذر يکي بدانيم و مشتاق تجربه کردن هرچه بيشترشان باشيم، هيچ راه ديگري نداريم جز پيگري مداوم آنها. وقتي نهايتاً به آنها دست مييابيم به سرعت ناپديد ميشوند، و چون صرف خاطره لذتهاي گذشته خرسندمان نميکند، بايد همه آن کارها را دورباره از سر گرفت. حتي اگر اين تعقيب و گريز چند دهه ادامه يابد، هرگز به دستاورد پايداري منتهي نميشود، برعکس هرچه بيشتر آرزوي اين احساسات خوشايند را در سر بپرورانيم بيشتر دچار اضطراب و ناخرسندي مي شويم. انسان براي دست يافتن به خوشبختي واقعي! بايد از سرعت پيگري احساسات خوشايند بکاهد، نه اينکه آن را شدت بخشد.
برگرفته از کتاب انسان خداگونه (ص 55)
کنجکاوي!...برچسب : نویسنده : konjkavia بازدید : 126