حسيني که مي شناسم

اگه قبل بود حتما ميگفتم که عزاداري يه ادابي داره و بايستي همه اون رو رعايت کنند، برخي سبکهاي نوحه جالب نيست، برخي ارايش ها و پوشش ها مناسب عزاداري نيست و... 

حالا فک ميکنم مگه من کي هستم که بايد تعريف کنم، احيانا اگه کسي به من و رفتارم نگاه ميکنه ميتونه حدس بزنه که پسر علي براي چه جايگاهي داره و احيانا من اون رو چطوري درک کردم و چه تاثير روي رفتارم گذاشته و مي گذاره 

منصف باشم مي بينم که تا مدتها وقتي دلم مي گرفته يادش باعث ارامش ميشده که مثلا ببين چه بدبختي ها کشيده و من چه خوشبختم که همچين بدبختي هايي نديدم 

يا زماني که اوايل شروع به مطالعه روانشناسي بود، فک ميکردم چطور ميتونه يه ادم اينقدر شهامت داشته باشه و اينقدر با خودش و تصميمش کنار بياد که بتونه همه چي ش رو بذار براي اينکه خودش باشه و رفتار متظاهرانه و سازشکاري که نمي پسنده رو انجام نده 

 زماني که در اوايل انقلاب زندگي ش رو ميخوندم فک ميکردم چرا انقلابي نبوده و بجاي يک رفتار قهرمانانه  و پذيرفتن يک نبرد انقلابي همه ش درخواست ميکنه اجازه بدهند که برگردد يا از سرزمين هاي اسلامي خارج شود و انها اجبار نکنند که بيعت کند.